Tabii bu aktivitelere başlamadan önc,e biraz güzel havanın tadını çıkarmaya karar verdik...Güzel havanın en güzel yanı çiçekli dallardır ve biz de anneanneye bir sürpriz yapmaya karar verdik ve ona çiçek topladık önce ...
Sonra"Bu gün dikiş aktivitesi yapalım bebek mi istersin yoksa çanta mı "dedim bereket çantayı seçti bebek zor iş denedik bilyoruz:Tabi 3 yaşında bir çocuğun son derece yüksek ilgisi içinde minicik bir çanta dikmek de kolay olmadı ,mümkün olduğunca pratik,kolay az dikişli bişi yapmalıydık ve ortak çalışmamızın sonucu bizi menun etti.Elbetteki küçük bir çocuğun ilk dikiş tecrubesinde kendi makas darbeleri olmalıydı,bir de kendi tasarımı biz de öyle yaptık ve gerçekten mutlu olduk...
Ertesi sabah tabii ki beklenen oldu oldukça çok eğlenen bir çocuk ne der? Elbetteki "peki bu gün ne dikiyoruz?" bu gün ne diksek projemiz eğlenceli mi eğlenceli bir yastıkla nihayet buldu...Bu renkli bantları kesinlikle çocuklarla yaptığınız dikiş aktivitelerinde kullanın onlara meydana bişey getirdikleri için inanılmaz bir mutluluk hissi veriyor naçizane gözlmemim...
Oldukça yorucu geçen bu aktivitenin ardından ona bir de sürpriz hazırlamaya karar verdim...
Dün gce herkes yatınca biraz da uykumun kaçmasını fırsat bilip çıkardım geçenlerde aldığım keçeleri ve keçe kitabımı minik mi minik sevimli bir şablon buldum gece gece biraz da acele oldu tabii minik hataları saymazsak sevimli bir kapı süsü oldu denebilir:)
Bu arada size geçenlerde öğrendiğim bi bilgiyi aktarmak istiyorum.Üstün Dökmen bir yazısında şöyle diyordu "Bir çocuk bir eşyasını paylaşmak istemedğinde lütfen ona baskı yapmayın ve ona kızmayın çünkü onların bu dünyadaki tek mal varlıkları oyuncaklarıdır nasıl ki siz yetişkinler arabanızı durduk yere bir ahbabınızla paylaşmıyorsanız bu onlar için de geçerli bir histir" Bana çok doğru geldi bu cümleler bilemiyorum tabi pedagojiyi çok çok iyi araştıranlarlarınız vardır doğru mu yanlış mı benden daha iyi bileniniz,çünkü benim bir çocuğum henüz yok, ama ne olursa olsun bu düşünce bana çok doğru geldi...
Dünyadaki en güzel duygu birşeyler için heyecan duymak,birilerini mutlu etmektir bence...Bu gün birinin yazdığı bir yazı her şeyi özetliyordu aslında"İnsanlar onlara ne söylediğinizi unutabilirler,ne yaptığınızı da unutabilirler,ama insanlar onlara ne hissettirdiğinizi asla unutmazlar" birinin o gün için neşesi heyecanı olmak,onu biraz da olsa mutlu edebilmek bazen bi insanın hiç unutamayacağı biri olabilmektir.Hele ki küçük çocukların...Minicik dünyalara, kocaman dünyalar verebilmeniz dileğiyle...sevgiler
Canım yine ufak dokunuşlarla birilerinin hayatlarına neşe katmayı başarmışsın.Yüreğine sağlık....
YanıtlaSilÇok sağol canım,yolun başındayız ilerlemek dileğiyle...
YanıtlaSil